Η κρίση στην Ν.Δ

Η ιστοσελίδα ενημερώθηκε στις 16:20, 14 Οκτωβρίου 2009

Η γενναία παραίτηση του κ. Κώστα Καραμανλή άνοιξε, έπειτα από 12 χρόνια, ένα νέο κύκλο διαδοχής στη Ν. Δ. Η ανάδειξη του νέου προέδρου, δεδομένου ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός δήλωσε ρητώς πως δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος, θα πραγματοποιηθεί μέσω εκτάκτου συνεδρίου το οποίο και θα διεξαχθεί σε διάστημα περίπου ενός μηνός. Η ακριβής ημερομηνία δεν είχε μέχρι αργά χθες καθοριστεί, ωστόσο, φαίνεται ότι στον κύκλο των διαβουλεύσεων που είχε ο κ. Καραμανλής με τους κορυφαίους του κόμματος υπήρξε απόλυτη συμφωνία ότι οι διαδικασίες δεν θα πρέπει να είναι μακρές.
  Συντομότερη καταστατικά ημερομηνία εθεωρείτο, χθες, η 5η Νοεμβρίου ή το Σαββατοκύριακο 7 - 8 του επομένου μηνός. Οι διαδικασίες διαδοχής που άρχισαν επισήμως από χθες το βράδυ βρίσκονταν σε εξέλιξη υπογείως εδώ και αρκετούς μήνες. Και οι τρεις φερόμενοι διεκδικητές της προεδρίας απέφυγαν χθες να ανοίξουν τα χαρτιά τους, επισημαίνοντας τη γενναία στάση του κ. Καραμανλή, αλλά και την ανάγκη ενότητας της παράταξης.

Η «επόμενη μέρα» προβληματίζει και διχάζει τα στελέχη τής Ν.Δ., όχι μόνο για τους λόγους και τα αίτια της πανωλεθρίας που υπέστη το κόμμα τους στις εκλογές, αλλά και για το ποιος θα είναι αυτός που θα αναλάβει το τιμόνι του κόμματος για τα επόμενα χρόνια.
Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον επίσημα, δεν έχει ανακοινωθεί κανένα όνομα. Ανεπίσημα όμως, Ντόρα Μπακογιάννη, Αντώνης Σαμαράς και Δημήτρης Αβραμόπουλος ακούγονται ως οι επικρατέστεροι υποψήφιοι διεκδικητές της καρέκλας του απερχόμενου προέδρου και οι πληροφορίες λένε ότι ήδη έχουν λάβει θέση για την κούρσα της διαδοχής.
Οπως και να 'χει, πολύ σύντομα θα γνωρίζουμε ποιοι θα είναι αυτοί που θα θέσουν υποψηφιότητα για την ηγεσία της Ν.Δ., αφού τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη θα πραγματοποιηθεί το έκτακτο συνέδριο. Μέχρι τότε ας δούμε την πολιτική διαδρομή των μέχρι τώρα επικρατέστερων δελφίνων (η παρουσίαση γίνεται με αλφαβητική σειρά).
Ηθελε εκλογή απ' ευθείας από τη βάση
Τ'όνομά του εδώ και καιρό συγκαταλέγεται στη λίστα των υποψηφίων δελφίνων για την αρχηγία της Ν.Δ. Μπορεί όχι τόσο ψηλά όσο εκείνο της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, αλλά οι πληροφορίες λένε ότι ο Δ. Αβραμόπουλος εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα. Αν τελικά θα το αποφασίσει, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος.
Πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν δική του «σφήνα», ανάμεσα στην Ντόρα Μπακογιάννη και τον Αντώνη Σαμαρά. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο πρώην υπουργός πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά το ενδεχόμενο της καθόδου του γιατί «κινδυνεύει να συντριβεί από τις Συμπληγάδες».
Ο ίδιος μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν δεχόταν τον όρο «δελφίνος» και όπως δήλωνε σε συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές «δεν έχει καμία θέση στο κάδρο της δελφινολογίας και της ματαιοδοξίας».
Ο διπλωμάτης καριέρας μέχρι το 1993, χρονιά που παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών για να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική, ήταν αντίθετος στην πραγματοποίηση πρόωρων εκλογών. Οταν όμως ο Κ. Καραμανλής τις προκήρυξε, στάθηκε δίπλα του.
Προχθές το βράδυ όταν ο Κ. Καραμανλής ανακοίνωσε από το Ζάππειο την παραίτησή του, ο Δ. Αβραμόπουλος παρουσιάστηκε και πάλι μεγαλόψυχος. «...Είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι. Στεκόμαστε κοντά στον Καραμανλή, είμαστε περήφανοι που είχαμε έναν τέτοιο αρχηγό».
Ο 56χρονος πολιτικός ξεκίνησε την σταδιοδρομία του το 1993 όταν εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής της Ν.Δ. στην Α' Αθηνών. Ενα χρόνο μετά, τον Οκτώβριο του 1994, επιτυγχάνει μια μεγάλη νίκη, κερδίζοντας τον ισχυρό αντίπαλό του Θεόδωρο Πάγκαλο και εκλέγεται δήμαρχος Αθήνας. Θέση στην οποία παρέμεινε έως το 2002.
Την οκταετία αυτή ο Δ. Αβραμόπουλος αρχίζει σιγά σιγά να «χτίζει» το αρχηγικό του προφίλ και μια από τις κινήσεις του είναι η ίδρυση του πολιτικού φορέα «Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών» (ΚΕΠ) τον Μάρτιο του 2001. Κίνηση που δεν στέφθηκε από επιτυχία, αφού τον Ιούνιο του 2002 ανακοίνωσε τη διάλυση του κόμματος.
Το 2004 εμφανίζεται και πάλι στην πολιτική σκηνή, επιστρέφοντας στη Ν.Δ.
Στις εκλογές της 7ης Μαρτίου εκλέγεται πρώτος βουλευτής στην Α' Αθήνας και στην κυβέρνηση που σχηματίζεται ορίζεται υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης. Με τον ανασχηματισμό της 14ης Φεβρουαρίου γίνεται υπουργός Υγείας. Το 2007 επανεκλέγεται βουλευτής και ο Κ. Καραμανλής του αναθέτει και πάλι το ίδιο υπουργείο.
Και μια λεπτομέρεια: Σε συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» τον Νοέμβριο του 2008 είχε προτείνει την εκλογή προέδρου της Ν.Δ., από τη βάση του κόμματος.
Σαν έτοιμη από καιρό αλλά χωρίς δαχτυλίδι
Από το 1984, που ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του πατέρα της και τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έχουν περάσει 25 χρόνια. Στο διάστημα αυτό η Ντόρα Μπακογιάννη διάνυσε τη δική της πολιτική διαδρομή, μια διαδρομή που τη φέρνει σήμερα να πλασάρεται ανάμεσα στους πιο πιθανούς διαδόχους του Κώστα Καραμανλή για την προεδρία του κόμματος.
Ολοι της αναγνωρίζουν ότι δούλεψε σκληρά όλα αυτά τα χρόνια. Ειδικά μετά το 2004, όταν η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση και ο Κ. Καραμανλής πρωθυπουργός, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι συμπορεύτηκε αρμονικά μαζί του. Φαινόταν να είναι ταυτισμένη με τον πρωθυπουργό, χωρίς διαφωνίες και κόντρες. Σε όλες τις συνεντεύξεις της πριν από τις εκλογές διαμήνυε ότι θέλει να παραμείνει στην αρχηγία ο Καραμανλής και ότι δεν πρόκειται να τον αμφισβητήσει η ίδια. Οταν μάλιστα ρωτήθηκε για όσα ακούγονταν τον τελευταίο καιρό περί «δαχτυλιδιού» από τον Κ. Καραμανλή στον ή στη διάδοχό του, έπειτα από ενδεχόμενη εκλογική ήττα, απάντησε ότι παίρνει δαχτυλίδια μόνο από τον σύζυγό της και ότι η Ν.Δ. έχει αρχηγό, ο οποίος δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί από κανέναν.
Την ίδια ώρα όμως εμφανίζεται και σαν έτοιμη από καιρό να παίξει σημαντικό ρόλο στη «μετακαραμανλική εποχή». Μετρήσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς τη δείχνουν πιο «ισχυρή» από τους δύο πιθανούς διεκδικητές για την αρχηγία της Ν.Δ. και όσοι γνωρίζουν λένε πως διαθέτει οργανωμένο και ισχυρό μηχανισμό στο κόμμα, ότι έχει επιρροή σε βουλευτές της Ν.Δ. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία.
Με κάποιο τρόπο δεν έκρυψε ποτέ τις φιλοδοξίες της ή τουλάχιστον δεν τις αρνήθηκε.
Το 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, μετά τη δολοφονία του συζύγου της Παύλου Μπακογιάννη. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη διετέλεσε υφυπουργός στον πρωθυπουργό και υπουργός Πολιτισμού. Το 2002 εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων με ποσοστό 60,6% και παρέμεινε στο πόστο αυτό έως την Ανοιξη το 2006, οπότε και ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Καραμανλή. Στο ΥΠΕΞ θήτευσε και πάλι, μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007.
Μπορεί να μην τάχθηκε με επίσημη δήλωσή της υπέρ ή κατά των πρόωρων εκλογών, όμως φέρεται ανάμεσα σε αυτούς που πρότειναν στον Κ. Καραμανλή οι εκλογές να γίνουν τώρα. Οσο για τη νύχτα της 4ης Οκτωβρίου, βρέθηκε στη Ρηγίλλης στο πλευρό του τέως πρωθυπουργού και μετά την παραίτησή του δήλωσε ότι ο Κ. Καραμανλής έδωσε τη λύση για το καλό της παράταξης. Τον χαρακτήρισε πολύ μεγάλο ηγέτη και υπογράμμισε ότι η παράταξη είναι υπερήφανη γι' αυτόν.
Μπροστά στο στοίχημα μιας νέας υπέρβασης
Η «υπέρβαση» είναι πολιτικά μία από τις λέξεις-κλειδιά για τον Αντώνη Σαμαρά, δισέγγονο της Πηνελόπης Δέλτα και πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ.
Για υπέρβαση του διπολισμού στην πολιτική ζωή της χώρας μίλησε όταν ίδρυσε το 1993 την Πολιτική Ανοιξη και τη λέξη αυτή τη χρησιμοποίησε αρκετές φορές τα επόμενα χρόνια. Το ερώτημα, λοιπόν, σήμερα είναι αν θα καταφέρει στην κούρσα της διαδοχής να υπερβεί τα εσωκομματικά εμπόδια. Εμπόδια που έχουν να κάνουν αφ' ενός με την παλαιά «βεντέτα» του με το μητσοτακικό μπλοκ και αφ' ετέρου με τη δυνατότητα διεύρυνσης της επιρροής του στους ακραιφνείς καραμανλικούς, καθώς κάποιοι υποστηρίζουν ότι έχει ήδη χάσει χρόνο παραμένοντας για χρόνια εκτός των τειχών της Ν.Δ.
Ο Αντ. Σαμαράς αποχώρησε από το «κομματικό μαντρί» στα τέλη του 1992 και προχώρησε λίγους μήνες αργότερα στην ίδρυση της ΠΟΛ.ΑΝ. με στόχο να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό. Δεν το πέτυχε. Είχε προηγηθεί βέβαια τον Απρίλιο του 1992 η αποπομπή του από το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών για το ζήτημα των Σκοπίων. Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης δικαιολόγησε, τότε, την απόλυση Σαμαρά, μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, και την ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον ίδιο λέγοντας ότι «η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει δύο πολιτικές».
Η αντιπαράθεση των δύο ανδρών θα φτάσει μέχρι τη Δικαιοσύνη. Ο Α. Σαμαράς τον Οκτώβριο του 2000 μηνύει τον επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος τον κατηγορεί ότι «εξαγοράστηκε το 1993 για να ρίξει την κυβέρνηση».
Ο ίδιος ο Σαμαράς σε συνέντευξή του έχει δηλώσει για τον Κ. Μητσοτάκη: «...ο ίδιος ανέτρεψε τον εαυτό του».
Τα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1993 έως σήμερα δεν ήταν πάντα ρόδινα για τον 58χρονο σήμερα, Μεσσήνιο πολιτικό που εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη Ν.Δ. το 1977 στα 26 του. Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993, ως αρχηγός της ΠΟΛ.ΑΝ. μπορεί να κατάφερε να βάλει το κόμμα του στη Βουλή και να εκλέξει 10 βουλευτές, όμως το 1996 δεν κατάφερε να υπερβεί το 3%.
Τον Μάρτιο του 2004 με δήλωσή του υποστηρίζει «ψήφο στη Ν.Δ.» και λίγες εβδομάδες μετά, ανακοινώνει τη διάλυση της Πολιτικής Ανοιξης» και συμπορεύεται με τον Κ. Καραμανλή.
Στις ευρωεκλογές του 2004 μετέχει στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. και σ' αυτές του 2007 κατεβαίνει υποψήφιος στη Μεσσηνία.
Οσον αφορά τις εκλογές δεν ήταν απ' αυτούς που πίστευε πως πρέπει να γίνουν τώρα. «Θέλω να ακούσω έστω και μισό επιχείρημα που να δείχνει ότι οι εκλογές κάνουν καλό ή στον τόπο ή στην κυβέρνηση ή στον Καραμανλή», είχε δηλώσει πριν από λίγο καιρό, ο έως την Κυριακή υπουργός Πολιτισμού. *

Ως αποτέλεσμα, και παρά τη βαριά ήττα, το «καραμανλικό στρατόπεδο» διατηρεί την απόλυτη πλειοψηφία στους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δηλώσεις των κ. Αβραμόπουλου και Σαμαρά εναντίον των πρόωρων εκλογών είχαν ως αναφορά και τις πιθανολογούμενες, προ ενός μηνός, εσωκομματικές εξελίξεις, καθώς αντίστοιχες θέσεις διατύπωνε σημαντικό τμήμα της «καραμανλικής ομάδας». Στον αντίποδα, θεωρείται δεδομένο ότι η κ. Ντόρα Μπακογιάννη θα δεχθεί βολές για τη στήριξη στις πρόωρες εκλογές, που οδήγησαν στη χθεσινή οδυνηρή ήττα. Ρόλο στις εξελίξεις της... επόμενης ημέρας φιλοδοξούν να διαδραματίσουν και οι κ. Βαγγ. Μεϊμαράκης και Αρης Σπηλιωτόπουλος. Ο πρώην γραμματέας ουδέποτε απώλεσε την επαφή με την κομματική βάση, ενώ ο πρώην στενός συνεργάτης του κ. Καραμανλή επανέκαμψε δριμύτερος. Οι δυο τους, άλλωστε, δεν είχαν κρύψει προ μηνών τη συναντίληψή τους για σειρά θεμάτων. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος αντιμετώπισε μάλλον σαρκαστικά το ερώτημα που του ετέθη χθες σχετικά με το ενδεχόμενο να διεκδικήσει η προεδρία. Ωστόσο, δεν έλειπαν, ακόμη και χθες, τα στελέχη που δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο, υπενθυμίζοντας το πρόσφατο παρελθόν της Ν. Δ., όταν οι εκπλήξεις δεν έλειψαν.