Εγκληματικότητα : Αλήθεια και πραγματικότηταΗ ιστοσελίδα ενημερώθηκε στις 12:58, 17 Ιουλίου 2009
Η φερόμενη ή πραγματική -σε αρκετές περιπτώσεις- αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, αποτελεί το πιο ισχυρό επιχείρημα των κάθε είδους ξενόφοβων αντιλήψεων για να υποστηρηχθεί η ανάγκη περιορισμού της μετανάστευσης μέσα από ένα αυστηρότερο και σαφώς πιο κατασταλτικό νομικό πλαίσιο. Ως γνωστόν η εξάπλωση της κοινωνικής βίας, μορφή της οποίας αποτελεί και η εγκληματικότητα, δεν εξαρτάται μόνο από την αστυνομική πρακτική αλλά κυρίως από τις κοινωνικές συνθήκες, υποτάσσεται σε ηθικούς κώδικες και πρακτικές και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες. Είναι μύθος ότι υπάρχει σήμερα, για παράδειγμα, αύξηση του αριθμού των κλοπών μια εγκληματική πράξη που χαρακτηρίζει κατ' εξοχήν τους αλλοδαπούς αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια μετεξέλιξη της διαδικασίας τελέσεώς τους. Από αυτή την άποψη η «ευθύνη» δεν θα πρέπει να αναζητηθεί αποκλειστικά και μόνο στη συμπεριφορά (ορισμένων) αλλοδαπών αλλά και στους όρους που έχουν διαμορφωθεί για την αποδοχή του φαινομένου της (λαθρο)μετανάστευσης. |
Συστηματικά το μεγάλο κύμα μετανάστευσης που επιρρεάζει και την Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 παρουσιάζεται ως η κύρια αιτία πρόκλησης εγκλημάτων και μάλιστα όπως αυτά που χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα ειδεχθή. Συχνά - πυκνά τις ρατσιστικές (ωμές ή συγκαλυμμένες) απόψεις που εμφανίζονται στα μέσα έρχονται να υποστηρίξουν έρευνες, στατιστικές και επίσημα στοιχεία προερχόμενα από κρατικές πηγές.
Ποιοτικές αλλαγές
Οι παραδοσιακοί διαρρήκτες, που κοσμούσαν τα αστυνομικά δελτία στο πρόσφατο (ναι σωστά διαβάσατε, στο πρόσφατο) παρελθόν είχαν ένα άλλο άρωμα: ήταν γραφικές φιγούρες, γνωστοί κατά κύριο λόγο στις διωκτικές αρχές που τους ανέμεναν μετά από κάθε κλοπή στους κλεπταποδόχους, που και αυτοί ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, κυρίως, στα αστικά κέντρα. Σήμερα, αντιθέτως, οι δράστες, κατά κύριο λόγο Ρουμάνοι, Γιουγκοσλάβοι και Αλβανοί, είναι αδίστακτοι. Εισβάλλουν στα διαμερίσματα οπλισμένοι και δεν διστάζουν ακόμη και να σκοτώσουν όταν αισθανθούν ότι κινδυνεύουν. Η Αστυνομία, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται ανίκανη όχι μόνο να αποτρέψει αλλά και να εξιχνιάσει αυτές τις μορφές εγκληματικών πράξεων ίσως επειδή έχει καταρρεύσει το παραδοσιακό σύστημα των πληροφοριοδοτών και οι κλεπταποδόχοι έχουν εξαφανιστεί αφού τα προϊόντα των κλοπών εξάγονται στο εξωτερικό. Ετσι, για παράδειγμα, οι κλοπές που εξιχνιάστηκαν με τον τρόπο έστω που εξιχνιάστηκαν κατά τη διάρκεια του 1997 ήταν μόλις το 10%.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, στα θεωρούμενα εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής η ανάμειξη των αλλοδαπών ανέρχεται γύρω στο 6% (ποσοστό σαφώς μικρότερο του αριθμού τους), ενώ οι ανθρωποκτονίες από πρόθεση -όπου εμφανίζεται μεγαλύτερη συμμετοχή, 22% το 1997 και 28,6% το 1998 - αφορούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ενδοκοινοτικό φαινόμενο, καθώς οι ενέργειες αυτές στρέφονται κυρίως κατά ομοεθνών τους. Συγκεκριμένα το 1988 οι λιγότεροι από 200.000 αλλοδαποί συμμετείχαν 0,6% στην εγκληματικότητα. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 1,1% το 1990, 2,4% το 1994, 3,4 το 1996 για να φθάσει στο 4,9% το1998. Τα παραπάνω ποσοστά αφορούν στο σύνολο της παραβατικότητας περιλαμβάνοντας και τις παραβάσεις περί τροχαίων ατυχημάτων. Χωρίς αυτή την κατηγορία η συμμετοχή τους κυμαίνεται στο 6,7% και 7,7% για τα έτη 1997 και 1998 αντίστοιχα. Η κατηγορία με μεγάλη συμμετοχή ξένων είναι εκείνη που περιλαμβάνει εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας (κλοπές κυρίως) όπου το ποσοστό ανέρχεται σε 22,4% για το ΄97 ενώ για το΄98 σε 32%.
Τηλεόραση και εγκληματικότητα
Παιδιά από πέντε ετών έως ηλικιωμένοι ογδόντα πέντε είναι «κολλημένοι» σε καθημερινή βάση μπροστά στη μικρή οθόνη. Υπολογίστηκε από έρευνα που έγινε ότι στις ΗΠΑ ένα παιδί που τελειώνει το Λύκειο έχει περάσει περισσότερες από 15.000 ώρες μπροστά στο «χαζοκούτι»! Βέβαια για ένα άτομο περασμένης ηλικίας μπορούμε να πούμε πως οι συνέπειες είναι σχετικά μικρές και λιγότερο ανησυχητικές. Λόγω του ότι το άτομο αυτό έχει ήδη διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Τι να πούμε όμως για ένα παιδί, ένα έφηβο, ή ακόμα και για ένα ανώριμο άτομο; Εκεί σηκώνουμε τα χέρια μας ψηλά! Πρόκειται σαφώς για μεγάλη και ανεπανόρθωτη βλάβη ανάλογη του εθισμού. Όπως η φυσική τροφή μπαίνει στο σώμα μας και ωφελεί τα διάφορα όργανα του (η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων συντελεί στην ανάπτυξη των οστών, η κατανάλωση φρούτων αυξάνει την ανοσοποιητική ικανότητα του οργανισμού κλπ), έτσι και η πνευματική τροφή συντηρεί και δραστηριοποιεί το «δέκτη» δηλαδή το συνειδητό και το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Ότι βλέπουμε ακούμε αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, καταγράφεται αναλύεται και αναπαράγεται ασυνείδητα πολλές φορές όταν αντιδράμε σε ανύποπτο χρόνο σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Εξαιτίας αυτής της διεργασίας αισθανόμαστε κατά περίσταση, ήρεμοι, επιθετικοί ή χαρούμενοι. Μέσω αυτής της διεργασίας ρυθμίζονται οι σχέσεις μας με τους φίλους τους γονείς και τους δασκάλους μας.
Tελικό συμπέρασμα είναι ότι όταν σε μια κοινωνία η κυριότερη απασχόληση των νέων είναι η τηλεόραση με ποια λογική ελπίζουμε σε μια καλύτερη κοινωνία με λιγότερη εγκληματικότητα; Πότε άραγε η τηλεόραση από κατάρα θα γίνει ευλογία; Μάλλον όταν τα προγράμματα αποκτήσουν κυρίως παιδαγωγικό / επιμορφωτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Μέχρι να γίνει αυτό κλείστε την τηλεόραση. Υπάρχουν τόσα καλά βιβλία να διαβάσουμε. Το ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθούμε από την τηλεόραση, όμως ας κάνουμε μια προσπάθεια. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν πολλαπλά οφέλη από μια τέτοια απόπειρα «απεξάρτησης».
Σοκαριστικά στοιχεία για τη βία στις μικρές ηλικίες έδωσε στη δημοσιότητα η Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων. Όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία, η παραβατικότητα ανηλίκων αυξήθηκε κατά 8% για το δικαστικό έτος 2004-2005 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.Οι καταδίκες για υποθέσεις ανθρωποκτονιών ήταν σχεδόν διπλάσιες (επτά έναντι τεσσάρων) σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ τα στοιχεία αποκαλύπτουν επίσης ότι ένας στους δέκα ανηλίκους κατέληξε στο αρμόδιο δικαστήριο, επειδή είχε διαπράξει ληστεία.Εντυπωσιακή αύξηση παρουσιάζουν οι καταδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανηλίκων για οδικές παραβάσεις, που καλύπτουν το 66,6% του συνόλου των υποθέσεων, ενώ ανοδική πορεία εμφανίζει ο δείκτης παραβατικότητας για υποθέσεις λαθρομετανάστευσης, που φαίνεται να αποτελούν το 10% των υποθέσεων που απασχόλησαν τη Δικαιοσύνη.Δυσοίωνες εμφανίζονται και οι προβλέψεις για το μέλλον, καθώς χρόνο με το χρόνο αυξάνονται οι καταδίκες ανηλίκων, οι οποίες το 2004-2005 παρουσίασαν άνοδο 8%.